Wielkie jezioro-+

Kiba

Przyszedłem tutaj żeby sobie popływać gdy usłyszałem wilczyce.
Rozmawiała ze szczeniakiem jakby była jego ciocią.
Uśmiechnąłem się z rozbawienia lecz uśmiech zaraz zniknął.
Wszedłem do jeziora i pływałem sobie. Był dość ciepły dzień więc choróbsko mi nie groziło. Jak miło, spokój, ale nie ma tu ciszy.
Wyszedłem z wody i położyłem się na brzegu.
Lubiłem dobre komedie.

Riley

Nagle dostrzegł jeszcze jednego wilka i nie panując nad tym odruchem wrócił w krzaki.Tchórz, tchórz - wołał na siebie w myślach. Był pewien że zaraz ta wilczyca i nowy wilk zaczną na niego wołać. No cóż był tchórzem. Usiadł w krzakach z żałosną miną.

Kiba

Popatrzyłem się na małego szczeniaka.
Wystraszył się mnie pomyślałem. Cóż nie każdy jest bohaterem.
Wszedłem jeszcze raz do wody. Pływałem i zanurkowałem pod wodę.
Nagle zobaczyłem rybę i odruchowo kłapnąłem szczękami.
Wynurzyłem się z wody z rybą w pysku.
Wyszedłem na brzeg i spróbowałem ją.
Nie była taka pyszna, ale ja nie jestem znowu taki wybredny więc ją zjadłem.
Napiłem się wody i położyłem, żeby odpocząć.
Zobaczyłem drzewo i gałąź doskonała żeby na niej poleżeć.
Wskoczyłem na nią i tam sobie w cieniu drzewa leżałem.

Notte

Zaśmiała się w typowy dla siebie sposób. - W porządku. Moźe widziałeś dużo jezior, ale chyba niewiele wilków? - spytała małego widząc jak się wystraszył nowego wilka. Machnęła ogonem od niechcenia zamiatając piasek. Przyjrzała się wilkowi, który właśnie sadowił się na gałęzi. Skinęła tylko lekko niemal niezauważalnie głową, jakby na przywitanie.

Kiba

Popatrzył na waderę, skinąłem jej głową, ale jednak nie zauważalne.
Zeskoczyłem z drzewa i wszedłem do wody, była zimna i mogłem się odprężyć. Popływałem i wyszedłem z wody, położyłem się na płyciźnie ale głowę miałem podniesioną. Nie pozwolę sobie na brak czujności. Nie odzywałem się wolałem żeby to szczeniak, albo wadera zaczęli rozmowę

Riley

- Widziałem bardzo wiele wilków! - powiedział zanim zdołał się zatrzymać. Było już za późno. Znów wyszedł z krzaków, właściwie wystawił z nich tylko czubek nosa. Spojrzał na waderę i wilka nadal niepewnie i nieufnie.

Kiba

- Skoro tak to dlaczego się boisz.
Powiedziałem obojętnie. Tak to prawda szczeniak był tchórzem.
Gdyby mój ojciec mnie teraz widział. Myślałem. Gdybym ja się tak zachował jak on już dawno dostał bym baty. Jak tak można?

Riley

Nadal w krzakach spojrzał przez nie na wilka - Ponieważ jesteście obcy. Nie ufam wam. Nie znam was - powiedzial trochę oskarżycielskim głosikiem i sam nie wiedząc czemu spojrzał na wilczyce.

Kiba

- Nie można się wszystkiego bać.
Powiedziałem. Nie patrzyłem na niego, wiadomo siedział w krzakach.
- Skoro się nas boisz, to dlaczego jeszcze nie uciekłeś.
Powiedziałem, popatrzyłem na niego złotymi ślepiami, a po pewnym czasie błysły. Wszedłem z powrotem do wody. Wadera nie odzywała się i trwała bez ruchu. Zanurkowałem, miło było być w wodzie. Wyszedłem z niej i wskoczyłem na gałąź. Moje łapy nie wisiały tylko były na gałęzi. Mięśnie spięte, coś wyczuwałem coś nie dobrego.

Notte

Zaśmiała się cicho ze slow szczeniaka. Nachyliła się nad nim znów jak ciocia, ale jej uśmiech nie przypominał uśmiechu dobrodusznej cioci. - Boisz się nas bo nas nie znasz. Może jest w tym jakiś sens, ale uwierz mi gdybyś mnie poznał bałbyś się bardziej - powiedziała i podeszła do jeziora Zanurzyła w nim przednie łapy i zaczerpnęła łyk słodkiej wody.

Kiba

Nagle ptaki odleciały z drzew. Nie wiadomo co sie działo, gdy nagle słychać było ryk. Zeskoczyłem szybko z drzewa gotowy na wszystko pokazałem kły i czekałem co będzie. Cofnąłem się trochę bliżej wody. Wręcz wszedłem na płycizne. Patrzyłem cały czas co będzie.

Kiba

- Mam dość idę.
Poszedłem w moją stronę.

Dodaj to do poprzedniego postu. Nie wolno pisać posta pod postem.
Polaris

Riley

Kiedy usłyszał ryk w mgnieniu oka cofnął się w krzaki. Zobaczył jak wilk ich opuszcza. Powinien się czuć bezpieczniej ale czul się jeszcze bardziej w niebezpieczeństwie. Byl znów sam z demoniczna wadera. Jej słowa tez nie poprawiły sytuacji.

Notte

Prychnęła tylko zarówno na słowa i odejścia wilka jak i na zachowanie szczeniaka. Rykiem z lasu nie przejęła się ani trochę. Poluzowała mięśnie.
- Spokojnie to pewnie tylko niedźwiedź. Odprowadzić cię do domu? - spytała wyjątkowo znośnym głosem.

Riley

Spojrzał na nią podejrzliwie. - Nie dziękuje. - powiedział z chłodną uprzejmością. - Trafię sam.- powiedział i zniknął w krzakach. Po chwili nawet szelest krzaków ucichł.

[zt]

	Forum www.wilczyzew.fora.pl Strona Główna :: Jeziora	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4 Następny
Strona 3 z 4